Hemi-Sync, een westerse poort naar hoger bewustzijn
Dit artikel verscheen in Spiegelbeeld, 25ste jaargang nr. 9 september 2018
Voor velen is meditatie de eerste stap naar meer spiritueel bewustzijn. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De westerse mens is van nature een actieve mens: we willen vooral ‘doen’, doelen stellen, iets bereiken. Dat krijgen we met de paplepel mee en wordt verder gestimuleerd door ons onderwijssysteem en het bedrijfsleven. Ledigheid is immers het hoofdkussen des duivels.
Daarom is het met onze westerse mindset zeer moeilijk om na jaren van doorgedreven activiteit plots op een matje te zitten en ‘rustig’ te mediteren. Dat voelt niet natuurlijk aan; we worden daar onrustig van. Het kan ook anders: Hemi-Sync is een audiotechnologie ontwikkeld door het Monroe Instituut, waarmee je in drie dagen bewustzijnsstaten bereikt waarvoor je voorheen 20 jaar meditatie nodig had.
Wie was Bob Monroe?
Robert Monroe was een succesvol Amerikaans zakenman die de ‘American Dream’ leefde; hij was gehuwd en bezat verschillende radiobedrijven en televisiestations. Vanuit zijn opleiding tot ingenieur was Bob gefascineerd door alles wat te maken had met (audio)technologie en de nagenoeg eindeloze mogelijkheden ervan. Zo vroeg Monroe zich af of de mens kon leren in zijn slaap. Immers de gemiddelde mens ‘verdoet’ één derde van z’n leven met slapen. Zouden we niet op de één of andere manier deze tijd ‘nuttig’ kunnen doorbrengen? Om dit te testen, ontwikkelde hij een geluidstape die een combinatie van verbale instructies en geluidssignalen bevatte; met als doel de luisteraar te ontspannen én tegelijkertijd z’n geheugen te stimuleren.
Als wetenschapper pur sang nam Bob zichzelf als proefkonijn; de gevolgen lieten niet lang op zich wachten … .
Buiten Lichamelijk!
Na een gezellig etentje in de lente van 1958, hield Bob een siësta op de sofa in de huiskamer. Op een gegeven moment voelde hij dat z’n arm naast de sofa lag; de vingertoppen van z’n hand raakten het tapijt; half slapend gingen zijn vingers door het tapijt en kwamen een stenen vloer tegen; nog verder kwamen ze bij een holte en raakten een spijker aan; steeds verder daalde de hand totdat ijskoud water een schrik-reactie veroorzaakte. In allerijl trok Bob z’n hand terug en zat -nog slaapdronken- rechtop op de sofa. Verdwaasd vroeg hij zich af wat er in hemelsnaam gebeurd was!
Na deze ervaring ging Bob onverdroten door met experimenteren. Zo gebeurde het dat -ongeveer vier weken later- hij ’s avonds in bed lag en zich verheugde op een tochtje met een zweefvliegtuig de volgende dag. Plots voelde hij zijn schouder tegen iets hards stoten. Verbaasd vroeg hij zich af of hij uit z’n bed gevallen was. Bob strekte z’n hand uit en voelde steen in plaats van tapijt. Dat kon toch niet; de hele slaapkamervloer lag immers vol tapijt. Verder en verder ging zijn hand; daar was de luchter. De luchter? Op de grond? Onmogelijk? Bob opende de ogen; zag dat hij tegen het plafond hing; schrok enorm en draaide zich om … . Groot was zijn verbazing toen hij onder zich zijn vrouw in bed zag liggen met … een vreemde man! Verbazing werd paniek toen hij besefte dat die vreemde man hijzelf was!! Volledig overstuur klauwde hij zich een weg terug naar z’n lichaam en ging tenslotte overeind zitten. De rest van de nacht verliep slapeloos. Bob had zijn eerste Buiten Lichamelijke Ervaring (BLE) beleefd.
De volgende dag was het voor Bob duidelijk: ofwel had hij een hersentumor en was hij dodelijk ziek ofwel was hij gek aan het worden. Beiden geen al te prettig vooruitzicht. De koe bij de horens vattend, maakte hij een afspraak met z’n arts en na een volledig medisch onderzoek (inclusief een EEG analyse) werd er niets abnormaals gevonden. Prachtig dacht Bob, ik ben niet dodelijk ziek, dus moet ik gek zijn! Zijn vriend Dr. Foster Bradshaw overtuigde hem echter van het tegengestelde en moedigde hem zelfs aan door te gaan met experimenteren. De ervaringen van Bob waren immers niet zó uitzonderlijk, wist Bradshaw te vertellen. Oude wijsheidstradities spraken over gelijksoortige fenomenen. Ook yoga-beoefenaars in India en volgers van Oosters religies beweerden -onder de term astrale projectie- hetzelfde te kunnen bewerkstelligen.
Nu de angst en paniek verdwenen waren, nam de zaken- en wetenschapsman in Bob Monroe het over en begon hij z’n ervaringen nauwgezet in kaart te brengen. Wat onschuldig begon, groeide uit tot een tomeloze passie. Bob verkocht al zijn bedrijven en kanaliseerde zijn onderzoeksdrift in de oprichting van het Monroe Instituut (TMI), een onderzoeks- en opleidingsinstelling die tot op de dag van vandaag zich richt op het doorgronden en verhogen van het menselijk bewustzijn door middel van een audio-technologie, genaamd Hemi-Sync.
Hemi-Sync of het synchroniseren van de hemisferen
Bob verzamelde al gauw een team van ‘Explorers’ rondom zich, die zich vrijwillig onderwierpen aan een mengeling van de meest uiteenlopende geluidsfrequenties met als doel gemeenschappelijke bewustzijnsstaten te definiëren.
Als mens verkeren we voortdurend in veranderende bewustzijnsstaten, zij het ongecontroleerd. Denk aan dromen, dagdromen, de toestand tussen slapen en waken, enzovoort.
Oude volkeren gebruiken dikwijls geluid/muziek om gecontroleerde staten van bewustzijn op te roepen. Drums in Noord-Amerika, ratels in Zuid-Amerika, Didgeridoo in Australië, klankschalen in Tibet, … .
Dat doet Hemi-Sync ook maar dan op een Westerse manier.
Wanneer we naar muziek luisteren doet dat iets met ons. Spreekt de muziek je aan, dan ga je mee met het ritme, je voet beweegt erop, je hand beweegt mee en wanneer je er helemaal in op gaat, volgt zelfs je hartslag het ritme.
Nu heeft men ontdekt dat onze hersenen hetzelfde doen! Je hersenen trachten de hersengolven te synchroniseren met elke ritmische beat die overeenkomt met het frequentiepatroon van een natuurlijke hersengolf-staat. Dit noemen we de Frequency Following Response (FFR).
Of nog anders gezegd: dankzij de FFR kunnen we elke gewenste hersengolf-staat bereiken door het corresponderende frequentiepatroon met geluid na te bootsen.
Deze natuurlijke hersengolf-staten zijn wetenschappelijk in kaart gebracht:
Aha, zou je zeggen, dat vereenvoudigt de zaken!
Om dus in een meditatieve of andere bewustzijnsstaat te geraken -laten we zeggen een staat van verhoogde creativiteit (THETA)- hoef je gewoon het volgende doen:
een geluidstoon tussen de 4 Hz en 7 Hz produceren;
vanwege de FFR zullen de hersengolven zich daarop afstemmen;
ik bevind mij automatisch in een staat van verhoogde creativiteit.
Juist? Euh, … neen.
Het bereik van het menselijk gehoor ligt immers tussen de 20 Hz en 20.000 Hz (onder ideale labo-omstandigheden). Bijgevolg is een geluidstoon tussen de 4Hz en de 7 Hz onhoorbaar voor het menselijk oor.
Gelukkig bestaat er zoiets als Binaural Beats. Wanneer je geluid met een frequentie van 100 Hz in het ene oor afspeelt en in het andere oor een geluid van 105 Hz, gaan jouw twee hersenhelften samenwerken en ‘hoort’ jouw brein het verschil, namelijk 5Hz ! Of nog anders gesteld: het onhoorbare wordt hoorbaar.
En dat is wat Hemi-Sync doet: door gebruik te maken van de Following Frequency Response en Binaural Beats synchroniseren we de hemisferen en creëren we -op een gecontroleerde manier- een doorgang naar verhoogde bewustzijnsstaten.
Een Zen monnik op bezoek
In 1994 kwam het hoofd van de Zen Boeddhistische tempel in Vancouver (British Columbia, Canada)) aan op het Monroe Instituut. De 80-jarige monnik had zich ingeschreven voor de Gateway Voyage.
De Gateway Voyage is het originele basis-programma van het Monroe Instituut rond exploratie van het menselijk bewustzijn. Het is een transformatie-programma dat je vermogen optimaliseert om verder, dieper en sneller naar verschillende dimensies van je bewustzijn te gaan. Gebruik makend van de Hemi-Sync audio technologie, word je geleidelijk aan begeleid naar diepere staten van bewustzijn – naar de herkenning dat je veel meer bent dan je fysieke lichaam.
De eerste dag werden de deelnemers verwelkomd door Bob Monroe en gaf hij een inleiding over het programma, gekruid met talloze verhalen van zijn eigen ervaringen. Nadien namen de trainers het over en pas helemaal op het einde van de week, nam Bob deel aan het avondmaal om te luisteren wat de cursisten allemaal hadden beleefd.
Na drie dagen echter vroeg de Zen monnik om een persoonlijk onderhoud met Bob Monroe. De trainers legden uit dat dit niet de gewoonte was en dat ze zelfs niets wisten of Bob überhaupt aanwezig was. De monnik drong echter aan en na verloop van tijd werd Bob gevonden en stond hij de 80-jarige man te woord.
“Weet je wel wat je hier aan het doen bent?”, vroeg de monnik.
“Wel, we zijn al ongeveer 30 jaar aan het onderzoeken en exploreren”, antwoordde Bob, ”We beginnen stilaan een vermoeden te hebben. Waarom vraag je dat?”
De Zen monnik zei: “Wat hier gebeurt is ongelofelijk. Ik zie hier mensen na 3 dagen bewustzijnsstaten bereiken waarvoor ik 20 jaar meditatie heb nodig gehad!” (*).
Dat is wat er gebeurt: dankzij Hemi-Sync heb je een geweldige ‘short cut’ naar bewustzijnsgebieden die -door de oude wijsheidstradities- al duizenden jaren gekend zijn. Het is een tool, een westerse kaart om deze bewustzijnsstaten op een hedendaagse manier te ontdekken, te identificeren en te betreden.
Het Monroe Instituut volgt geen enkele geloofsleer of doctrine en legt geen enkel dogma op. Het enige dat men vraagt in overweging te nemen is dat je meer bent dan je fysieke lichaam.
Gebruik makend van Hemi-Sync kan je deze overweging zelf ervaren en zo deel maken van je eigen realiteit. De kaart bepaalt immers nooit de ervaring die je kan hebben, ze geeft enkel de weg aan zodat je weet waarheen je kan reizen.
(*) Bob Ortega, “Research institute shows people a way out of their bodies”, The Wall Street Journal, September 20, 1994, pp. A1, A8.)
